Over mij
Mijn kennismaking met dans
Mijn kennismaking met Sacred Dance was dertig jaar geleden in Het centrum voor spirituele wegen op de Oudegracht in Utrecht. Het raakte me zeer, ik ging volksdansen en op klassiek ballet, de beide pijlers van Sacred Dance. Er werd een diep verlangen aangeraakt, er was zoveel schoonheid en ontspanning, zoveel vriendelijkheid en verbinding. En diepte.
Door het dansen beleef ik de muziek intenser, ik hoor en voel de muziek in mijn lichaam, al mijn cellen luisteren, en dat is een heel fijne ervaring. De dans brengt mij van het hoofd naar het hart, het vergroot mijn kennis en inzicht van mijzelf en anderen, en brengt me diep in contact met het leven.
De danskring is een plek om te zijn en vanuit een diepe laag in contact te gaan met anderen.
Al gauw leek het me heel fijn om op deze manier met mensen te werken en zo schoonheid en inspiratie door te geven aan anderen, en ik begon de Sacred Dance docentenopleiding bij Esclarmonde Tuk in Zeist.
Ook volg ik de danswegbegeleiding van Wilma Vesseur.
Waarom ik les geef
We maken allen moeilijke perioden mee in onze levens, vanwege ziektes en het verlies van dierbaren. Het kan een troost zijn om te ervaren dat je daar niet alleen in bent. Anderen maken dezelfde zware uitdagingen mee, en je mag daarin steun ontvangen en geven. Je hoeft het niet alleen te doen.
Rumi zegt: Als je alles hebt gedaan, maar één ding niet, dan heb je niet geleefd. Dat ene is het zoeken naar De Geliefde, naar je Innerlijke Bron, naar de Godin met de vele gezichten. Contact met het Onbenoembare geeft een gevoel van opgetild worden, van extase. Deze ervaring wil ik doorgeven en samen beleven. Sinds 2000 geef ik les in Sacred Dance.
Opleidingen
Tijdens mijn scheikundestudie stond er een tekeningetje in het dictaat Algemene Chemie met de tekst: Shall I discover the secret of life? Eerlijk gezegd kwam dit het meeste binnen van alles. Dat wilde ik eigenlijk: het leven leren kennen en het geheim van het leven doorgronden. En ik ging filosofie studeren.
De thema’s spraken me aan: wat is de reikwijdte van onze kennis? Wat is de mens? Wat is een goed leven? Ook zag ik dat velen het denken als intellectueel spel zagen, als een onderhoudende bezigheid. Dat vond ik oppervlakkig.
Jaren later was ik bij een voorlichtingsavond over theologie. Er werd verteld over de boeken die bestudeerd zouden worden en er zou aandacht zijn voor oude talen. Na afloop had ik een gesprekje met een docent en ik zei dat ik niet over God wilde lezen en studeren, maar dat ik God echt wilde ontmoeten. Het antwoord was: Dan moet je het klooster ingaan. Ik vertelde de man dat ik drie kleine kinderen had.
Ook heb ik de priesteresopleiding bij Wilde Wijze Vrouw, Klara Adalena gedaan. Ik herkende dat het met aandacht en bewust uitvoeren van de kringdansen in de Sacred Dance een contemplatief ritueel is, dat religieus is in de diepste zin van het woord. Ik werkte eigenlijk al als priesteres en wilde dat uitbreiden en verdiepen. In deze opleiding vond ik ondersteuning bij het realiseren van mijn verlangen om nog meer vanuit mijn hart te werken. De verschillende stappen hebben mij veel laten ervaren en veel geleerd en steun heb ik gevonden bij mijn zusters in de vrouwencirkels.
Ten volle leven
Mij fascineert de mens, wie ben ik, waar gaat het leven over? Wat is het lichamelijke aspect, wat zijn de emotionele, de mentale, de energetische en de spirituele lagen? Waarin verschil ik van de ander?
Door te dansen worden we als het ware opgetild uit het dagelijkse bestaan en maken we contact met een andere, goddelijke, dimensie. Er zijn momenten van versmelten, met de danskring, de muziek, de ruimte. We gaan op in het moment.
Mijn zoektocht heeft me gebracht bij een lerares, bij wie ik een steeds diepere rust en ontspanning vind. Uiteindelijk kan het leven niet met het hoofd gekend worden. In de satsangs van Prajnaparamita word je uitgenodigd om ten volle te leven.
